Terapia współuzależnienia jest kompleksowym i wszechstronnym procesem psychoterapeutycznym, który ma na celu pomóc osobom współuzależnionym zrozumieć, przepracować i zmienić swoje zachowania, przekonania oraz wzorce relacyjne, które utrzymują ich w niezdrowych i szkodliwych relacjach z osobami uzależnionymi.
Ten proces terapeutyczny obejmuje wiele etapów i technik, mających na celu wsparcie osoby współuzależnionej w jej drodze ku zdrowszym i bardziej satysfakcjonującym relacjom z samym sobą i innymi.
Współuzależnienie wymaga długotrwałej pomocy
Pierwszy etap terapii współuzależnienia zazwyczaj skupia się na uświadomieniu osobie jej własnej sytuacji oraz zrozumieniu dynamiki, która rządzi jej relacjami z osobami uzależnionymi. Na tym etapie terapeuta pomaga osobie współuzależnionej zidentyfikować wzorce zachowań, myśli i emocje, które podtrzymują współuzależnienie oraz przyczyniają się do utrzymania toksycznych relacji. Rozpoznawanie tych wzorców może być trudne i bolesne, ale jest niezwykle istotne dla dalszego procesu terapeutycznego.
Kolejnym krokiem jest praca nad rozpoznawaniem i wyrażaniem własnych potrzeb oraz granic. Osoby współuzależnione często bagatelizują swoje potrzeby i preferencje na rzecz potrzeb innych, co prowadzi do wyczerpania emocjonalnego i psychicznego. Terapeuta wspiera osoby współuzależnione w budowaniu zdrowego poczucia własnej wartości oraz umiejętności asertywnego wyrażania swoich oczekiwań w relacjach.
Kolejnym istotnym elementem terapii jest praca nad umiejętnościami radzenia sobie ze skomplikowanymi emocjami, które mogą pojawić się w trakcie procesu zmiany. Przy pomocy doświadczonych terapeutów można pokonać współuzależnienie. Terapeuci pomagają osobom współuzależnionym rozwijać zdolności do rozpoznawania i nazywania swoich emocji, a także do wypracowywania zdrowych mechanizmów ich przetwarzania i wyrażania. Terapia współuzależnienia często obejmuje także pracę nad budowaniem zdrowszych granic w relacjach z osobami uzależnionymi. Osoby współuzależnione muszą nauczyć się, jak powiedzieć „nie” i postawić swoje potrzeby na pierwszym miejscu, nawet jeśli oznacza to zrezygnowanie z prób kontrolowania czy ratowania innych.